چسب به ماده ای با خصوصیات پیوند خوب اشاره دارد که می تواند یک فیلم نازک بین سطوح دو شیء ایجاد کند و محکم آنها را به هم پیوند دهد. این ماده به طور کلی از مؤلفه هایی مانند مواد پیوند دهنده ، ماده پخت ، سفت کننده ، پرکننده ، رقیق کننده و اصلاح کننده تدوین می شود.
1. ماده پیوند دهنده ، همچنین به عنوان چسب شناخته می شود. این مؤلفه اصلی در چسب است و نقش پیوند را ایفا می کند. خصوصیات آن عملکرد ، استفاده و استفاده از شرایط چسب را تعیین می کند. به طور کلی ، از رزین های مختلف ، لاستیک و ترکیبات پلیمری طبیعی به عنوان مواد پیوند استفاده می شود.
2. عامل پخت. ماده پخت و پز مؤلفه ای است که باعث تقویت مواد پیوند دهنده از طریق واکنش شیمیایی می شود ، که می تواند مقاومت منسجم لایه چسب را افزایش دهد. رزین در برخی از چسب ها ، مانند رزین اپوکسی ، بدون افزودن ماده پخت ، نمی تواند به خودی خود به یک جامد سخت تبدیل شود. عامل پخت و پز همچنین مؤلفه اصلی چسب است و خصوصیات و دوز آن نقش مهمی در عملکرد چسب بازی می کند.
3. عامل سخت کننده. ماده سفت کننده مؤلفه ای است که برای بهبود سختی لایه پیوند پس از سخت شدن چسب و بهبود قدرت ضربه آن استفاده می شود. مواردی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد شامل دیبوتیل فتالات و فتالات دیوکیتیل است.
4. رقیق کننده. همچنین به عنوان حلال شناخته می شود ، عمدتاً ویسکوزیته چسب را برای تسهیل عملکرد و بهبود مرطوب بودن و سیالیت چسب کاهش می دهد. حلالهای آلی معمولاً مورد استفاده شامل استون ، بنزن ، تولوئن و غیره است.
5. پرکننده. پرکننده ها به طور کلی در چسب ها از نظر شیمیایی واکنش نشان نمی دهند. آنها می توانند ویسکوزیته چسب ها را افزایش دهند ، ضرایب انبساط حرارتی را کاهش دهند ، انقباض را کاهش دهند و چقرمگی ضربه و استحکام مکانیکی چسب ها را بهبود بخشند. انواع متداول شامل پودر تالک ، پودر آزبست ، پودر آلومینیوم و غیره است.
6. اصلاح کننده. اصلاح کننده ها برخی از مؤلفه های اضافه شده برای بهبود عملکرد جنبه خاصی از چسب برای برآورده کردن الزامات خاص هستند. به عنوان مثال ، برای افزایش استحکام پیوند ، می توان یک ماده اتصال را اضافه کرد و عوامل ضد پیری ، مواد نگهدارنده ، مهار کننده های کپک ، عقب ماندگی شعله ، تثبیت کننده و غیره نیز می توانند به طور جداگانه اضافه شوند.
انواع زیادی چسب وجود دارد و روشهای طبقه بندی زیادی وجود دارد. موارد متداول عبارتند از:
1. طبقه بندی توسط ترکیب شیمیایی: می توان آن را به چسب های آلی و چسب های معدنی تقسیم کرد. چسب های آلی بیشتر به چسب های مصنوعی و چسب های طبیعی تقسیم می شوند. چسب های مصنوعی شامل نوع رزین ، نوع لاستیک ، نوع کامپوزیت و غیره است. چسب های طبیعی شامل حیوانات ، گیاهان ، مواد معدنی ، لاستیک طبیعی و سایر چسب ها است. چسب های معدنی شامل فسفات ها ، سیلیکات ها ، سولفات ها ، بورات ها و بسیاری از انواع دیگر با توجه به اجزای شیمیایی است.
2. طبقه بندی بر اساس فرم: می توان آن را به چسب مایع و چسب های جامد تقسیم کرد. نوع راه حل ، نوع امولسیون ، خمیر ، فیلم ، نوار ، پودر ، گرانول ، چوب چسب و غیره وجود دارد.
طبقه بندی با استفاده: می توان آن را به سه دسته تقسیم کرد: چسب های ساختاری ، چسب های غیر ساختاری و چسب های خاص (مانند مقاومت در برابر دمای بالا ، مقاومت در برابر دمای فوق العاده کم ، هدایت الکتریکی ، هدایت حرارتی ، هدایت مغناطیسی ، آب بندی ، چسب زیر آب و غیره).
4. طبقه بندی با روش کاربرد: نوع پخت دمای اتاق ، نوع ترموساسیون ، نوع ذوب داغ ، نوع حساس به فشار ، نوع بازسازی و سایر چسب ها وجود دارد.
چسب ها را می توان در ساخت و ساز ، چوب ، اتومبیل ، بسته بندی ، اتصال کتاب و سایر زمینه ها استفاده کرد. موارد زیر روی چسب های ساختمانی و چسب های چوب متمرکز است.
چسب های ساختمانی
چسب ها عمدتاً برای اتصال تخته ، پیش تصفیه دیواری ، چسباندن کاغذ دیواری ، کاشی های دیواری سرامیکی و کف ، کفهای مختلف ، پیوند فرش و جنبه های دیگر در فرآیند دکوراسیون ساختمان استفاده می شود. علاوه بر بازتاب یک قدرت خاص ، استفاده از چسب در دکوراسیون ساختمان نیز دارای یک سری خواص جامع مانند ضد آب ، آب بندی ، کشش و مقاومت در برابر ضربه است که می تواند کیفیت دکوراسیون ساختمان را بهبود بخشد ، زیبایی و راحتی را افزایش دهد ، فناوری ساخت و ساز را بهبود بخشد و راندمان ساخت و ساز و کیفیت را بهبود بخشد.
چسب های دکوراسیون ساختمان را می توان به چسب های مبتنی بر آب ، چسب های مبتنی بر حلال و سایر چسب ها تقسیم کرد. در میان آنها ، چسب های مبتنی بر آب شامل چسب های امولسیون پلی وینیل استات (لاتکس سفید) ، چسب های ساختمان پلی وینیل محلول در آب و سایر چسب های مبتنی بر آب (108 چسب ، 801 چسب) است. چسب های مبتنی بر حلال شامل چسب های لاستیکی ، چسب پلی اورتان (چسب PU) و سایر چسب های مبتنی بر حلال است.
